کمدی تلخ

گونه هاي مختلف موسيقي زيرزميني از جمله مسائل مهم عرصه فرهنگ جوانان کشور در سال هاي اخير بوده است. شناخت انتقادي اين گونه هاي موسيقي، به مواجهه مناسب تر با اين پديده اجتماعي - فرهنگي کمک خواهد کرد. از اين رو، اين پژوهش به دنبال مطالعه گونه موسيقي رپ ايراني - فارسي با تاکيد بر مساله مردانگي است. بدين منظور موسيقي رپ فارسي در سال هاي 1380 تا 1390 تحليل شده است. روش اصلي مورد استفاده در اين پژوهش، نظريه زمينه محور ساختارگرا است. از اين رو، به جاي استفاده از نظريه هاي موجود به عنوان چهارچوب نظري، پژوهشگران در پي توليد نظريه خودبنياد و بومي از دل داده هاي ميداني بوده اند. بدين منظور با استفاده از شيوه نمونه گيري نظري، داده هاي لازم از منابع مختلف گردآوري شده اند. در گردآوري داده ها از تکنيک هاي متعددي مانند مصاحبه، مشاهده، مشاهده آنلاين و گردآوري اسناد و متون استفاده شده است. پس از اين مرحله، همه داده ها با استفاده از دستورالعمل هاي کدگذاري سه گانه باز، محوري و انتخابي کدگذاري شده اند. در نهايت، از دل داده ها 62 مفهوم و 16 مقوله استخراج شده و شکل هاي متکثر مردانگي در موسيقي رپ ايراني - فارسي به عنوان مقوله مرکزي مشخص شده اند. پس از آن، با استفاده از مدل پارادايمي، نظريه خودبنياد برآمده از دل داده ها به صورت داستان و مدل تصويري ارائه شده است. در پايان نيز با پاسخ گويي به سوالات هفت گانه استراس و کوربين درباره تجربه در مطالعه، پژوهش مورد ارزيابي قرار گرفته است